Het kalmeringsmiddel zal inmiddels uitgewerkt zijn. Weer een nacht die ik liever niet had gehad. De frequentie neemt in ongewenst tempo toe. Weer opzoek. Niet zozeer naar het hoe en waarom, meer naar de manier om dit aan te pakken dan wel te ontzenuwen. Het is niet leuk meer. Zeg gerust luguber.
De dag desondanks gewoon als anders begonnen. Honden, ontbijt, naar Sibiu voor de massage, wat boodschappen en retour platteland. Ergens in de loop van de dag kwam me een idee in het hoofd, waar ik eerder al aan gedacht heb, meer dan eens zelfs, maar nooit iets mee gedaan heb.
Thuis de honden, de pups, het eten, het internet en ineens "O ja, dat wilde ik ook checken."
Verbijsterend. Enerzijds geruststellend, want geen Sisyphusklus, anderzijds meer dan verbazingwekkend, als het werkelijk waar zou zijn.
In milde vorm o.a. angst, verstoorde slaap, nachtmerries, opgejaagdheid en sombere stemming.
In verhevigde vorm o.a. verwardheid, hyperventilatie en hallucinaties.
Ik zie geen beestjes, tril niet, hoor geen mensen praten die er niet zijn en heb geen epileptische aanvallen (voor zover ik weet). Heb daarvoor naast bovenstaande opsomming wel momenten van desoriëntatie in tijd en ruimte, last van levendige hallucinaties, waarbij ik beelden op mn glazen ondergronden geprojecteerd zie, alsof het een film is. En dat alles, omdat ik bij tijd en wijle dagen heb, dat ik de paar wijntjes, die ik dagelijks drink, gewoon laat staan? Zou het? Zou het werkelijk? Ik neem d'r nog een!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten