Heerlijk! Het lezen is als een warme deken in een koude winternacht. Leuke boek, leuke schrijfstijl (de dialect dialogen zou voor mij niet hoeven, al zitten ze dicht tegen mijn Limburgs aan) en vooralsnog een aardig tijdsbeeld. Het begint in de tijd, dat ik te jong was om het leven bewust mee te maken. Nu zijn er altijd mensen, die doen alsof ze bergen herinneringen hebben van hun eerste paar levensjaren. Iets wat ik waag te betwijfelen. Maar zich meer herinneren dan ik doe, is volgens mijn geen kunst. Mijn herinnering is praktisch nul. Deze aanzet begint op het kantje. Kindergarten. Kleuterschoolleeftijd dus. Dat was in de jaren vijftig (van de vorige eeuw) volgens mij een jaar of 4/5. Gunstig geboren (ikkes) zat je met je zesde op de lagere school.
Ik kan me van die tijd niets tot erg weinig herinneren. Maar het geschetste tijdsbeeld is zeer herkenbaar. De plek van de kerk. Standverschillen. Autoritair(der) ouderschap etc. Herinnering baseer je tenslotte ook op verhalen van anderen en in mijn geval oa op de uitgebreide foto-collectie van mijn ouders. Ben benieuwd of die herkenbaarheid blijft. Maar belangrijker is de aantrekkelijke manier van (be)schrijven. Ze speelt met woorden. Heeft leesbaar plezier in het schrijven. Leuk is dat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten