dinsdag 11 juli 2017

Werkkracht

 Het valt me op, dat ik me de afgelopen dagen en ook vandaag niet stoor aan de werklui. Dacht eerst dat het was, omdat ze buiten op straat aan de parkeerplekken bezig waren, maar vandaag zijn ze toch echt op 'mijn' terrein aan de slag en zijn niks minder eigenzinnig dan anders. Wat zal ik er als reden voor bedenken? Of laat ik het zitten en neem het zoals het is?

 De betonmolen draait. Scheelt toch als vier jonge gasten zich er tegen aan bemoeien ipv in je eentje te klooien en dat met een 2-3x zo oud lijf. Nee, geen klagen. Simpele constatering. Bovendien ben ik nog nooit een van de snelsten geweest en zeker niet qua werk. Wel altijd bij de club met de langste adem. Een club die vaak maar één lid telde.

 Kortom het gaat goed en dat doet deugd. Vanmiddag niet teveel (liefst geen!) geknoei met het storten van het beton en dan hebben de lui een bonus verdiend. Een woord dat een vieze klank heeft gekregen dank al die target-scorende witte boorden uit de dienstensecor. Hier verdien je je extraatje met je handen en een hoop zweet. 100 Lei de man. Een beetje zwartwerker in Nederland wil het voor een uurtje, hooguit twee. Hier is het meer dan een dagloon extra. Die verhoudigen kloppen niet, maar daar ga ik het nu niet over hebben. De focus is het bad, het vloertje voor het bad.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten