Vandaag wil niet. Het zij zo. Geen duidelijke reden aanwezig. Geen wisseling van de wacht op stemmingsvlak. Geen activiteiten die verleiden tot ontwijken. Geen ongewenst weer. Geen niks van de vele mogelijkheden tot potentiële dwarsliggerij. Kan blijkbaar ook. Accepteren dus maar? Ik ben rustig en relaxt, wat valt daar op aan te merken? Weinig, toch?
Vanochtend na het ontbijt wat door het stadje heen gehobbeld. Het water moest betaald en dat kon niet meer in de supermarkt, waar het vorig jaar moest gebeuren. Via het internet niet, via de betaalmachines in de banken niet en dus ook niet meer in die ene supermarkt. Schiet op zo. Toen vinden waar ik zijn moest. Ergens in de richting van Sighisoara. Wel nog in het stadje.
Je moet hier, maar ook in Sibiu en ongetwijfeld is het in andere steden t/m Boekarest niet anders, weten waar je moet zijn. De huizen hebben grote, langgerekt binnenplaatsen met soms de nodige commerciële activiteit. Activiteiten die niet vanaf de straatkant zichtbaar zijn. Soms staan de toegangspoorten open, soms zijn die ook gewoon gesloten. Zelden staat er iets van een reclamebord.
De watermaatschappij doet helemaal niet aan reclame. Daarvoor weet iedereen waar ie zit. Net als de lokale kabelboer, sindskort overgenomen door UPS. Zo ook kappers, auto-onderdelen zaakjes en agrarische getinte business, etc. Na veel gedoe uiteindelijk Mariana gevraagd. Ik moest 5 huizen verder dan de Raffeisenbank zijn in een groot geel pand. Uiteindelijk ruim twintig panden verder in een groen huis gevonden, wat ik hebben moest. Groot was het wel, maar dat geldt hier voor de meeste gebouwen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten