zondag 30 juli 2017

Honkig

 Eigen bed, lange reis, de stilte van het platteland, het vertrouwde blaffen van bekende honden ... Ongetwijfeld een of andere combinatie, maar wat het ook geweest is, ik heb geslapen als een blok. Vroeg wakker en na een korte aarzeling er ook vroeg uit. De ochtenden worden onmiskenbaar frisser, op het koude af. Het kinderloze ooievaarspaar lijkt vertrokken. Alles gaat vroeger dit jaar. Het is niet eens augustus.

 Alle beesten zijn blij dat ik terug zijn. Dat 'ik' is hier op z'n plek, omdat beesten hangen aan de persoon, die ze verzorgd. Prada is in het weekje afwezigheid het luisteren gelukkig niet verleerd. Haar moeder is overduidelijk drachtig. Dat worden al jonkies, denk ik, voor onze korte Parijstrip aan het eind van de mnd. Het is echt te hopen, dat ik haar na dit nest snel weet te wennen aan de auto, zodat een dierenartsbezoekje tot de mogelijkheden behoort en een volgend nest tot het verleden.

 Na de koffie de inspectieronde afmaken. Zien wat (meer) mist dan wel stuk is. Kleine dingen en wat dat betreft ook niet van belang, maar soms gewoon onhandig (ontbrekende drollenemmer) of aan vervanging toe (gebroken bezem). Planten zien goed uit. Zwembad staat nog. Straks de stand van zaken in de tuin opnemen en vanmiddag (Ja, ja, zondag) een paar boodschappen doen en het zal zijn alsof we nooit weg zijn geweest.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten