Vanochtend met enige aarzeling de tickets voor een bezoekje aan Nederland geregeld. Het zal de tijd van het jaar zijn, maar laat dat prijsvechtersidee maar weg. Om met meer dan een handtasje op een beetje aardig plek te zitten, betaal je uiteindelijk iets van 650 euro voor twee personen. Ongeveer de kosten van de auto en twee overnachtingen met verzorging van de innerlijke mens. Tijd voor prijsvechtende prijsvechters?
Vanuit Frankrijk naar Cluj heb ik meermaals voor een of twee tientjes gevlogen, mocht ik als één van de eersten naar binnen en had een rolkoffergeval als baggage. Dat is me de laatste 2 jaar niet meer gelukt. Werkelijk aan alles hangt een prijskaartje en dan heb ik het nog niet over de drankjes en de hapjes als je eenmaal in de lucht hangt.
Maar weg weer, dus. Met Katrien oogt alles acceptabel. Mijn schuldgevoel blijft op die manier binnen hanteerbare grenzen. De rest blijft afwachten. Prada is een opdonder van jewelste, dank haar moeder, waar ze tijdens het uitlaten mee rondstruint en ravot. De verzorgster kan er hopelijk mee overweg. De katten is een ander verhaal. Snoepie beperkt zijn verblijf buitenshuis veelal tot een spurt omhoog naar de zolder. Sissi daarentegen doorkruist de binnenplaats. Alert op de honden, die niet altijd in haar geïnteresseerd zijn maar soms wel, en trekt de nodige, hoogstnoodzakelijke en tegelijkertijd uitdagende sprintjes. Het zal duimen worden en zien als we terugkomen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten