Vastdraaien - uitbreken - en constateren dat het geen ruk uitmaakt. Kringetje weer rond. Ditmaal zelfs zonder concreet iets te doen. Enkel een rondgang in gedachten.
Hoeveel jaar ben ik nu al bezig met/in deze cirkel? Het gaat wel steeds sneller. Er waren tijden, dat het me mndn kostte om terug op het uitgangspunt te komen. Nu in minder dan een dag in een vloeiende beweging zonder één vinger krom te maken noch een hoop gepieker eraan te spenderen. Is dat een verbetering? Het zou kunnen betekenen, dat ik het niet eens meer probeer. Lijkt me geen vooruitgang. Alhoewel de insteek van gisteren een stap in de goede richting zou kunnen zijn.
Niet meer vastlopen, gewoon de onoverkomeijke delen accepteren, vormpje voor vinden, zou de neiging tot uitbreken moeten verminderen. Het voortslepend inzicht begint aan een volgende ronde.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten