De dag is toe aan uitklinken. Zometeen aan de thee. Niks om tegen op te zien, maar enthousiast maakt het me ook niet. Het slaapt rustiger, dat idee heb ik tenminste. Hoewel afgelopen nacht makkelijk voor het bewijs van het tegendeel zou kunnen gelden. Het is zo'n neiging tot verstandig zijn, waar ik voor het moment ff aan toe geef.
Op dat vlak, het vlak van eten & drinken, maaltijden, regelmaat en invulling, is de laatste tijd het een en ander aan het verschuiven. Het ontbijt is me soms teveel of qua idee te zwaar. Dan probeer ik iets anders, kom daar weer op terug, sla een andere richting in etc. Een zooitje kortom en dat niet alleen bij het ontbijt.
Klinkt alsof er meer in beweging is dan mijn bezig zijn, bedenk ik me al schrijvend. Perioden van verandering zijn vermoeiend. En ook dat kan ik beamen. De wenkbrauwen maken 's avonds kilometers. Het gaat vandaag ook geen latertje worden, al voel ik me minder gesloopt dan gisteren. Bezig zijn geeft energie. Zoiets als "Greife lieber zur HB. Dann geht alles wie von selbst.", maar dan echt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten