De honden een half uur of wat geleden uitgelaten en eindelijk zit ik op mijn kont. Niet de eerste keer vandaag maar wel definitief. Stenen sjouwen, bomen verzagen, stam uitgraven, dakpannen de deur uit. De fysieke arbeid van vandaag overtreft die van de laatste drie mndn bij elkaar. Mijn T-shirt zeker driemaal doornat gezweet. Zoiets. Ongeveer. Voor mijn gevoel nog veel buitensporiger, maar een beetje relativeren kan geen kwaad.
Gelukkig de dingen ook redelijk definitief weten te ruimen dan wel te verplaatsen. De restanten van de boom de tuin in voor een kampvuur over een week of wat, de stenen netjes op pallets waar ze met geen mogelijkheid als 'in de weg' kunnen worden ervaren en de dakpannen naar 24, zelfs een deel van de breukzooi. En dat alles bij 30+ in de schaduw. Mijn Franse cardiologe zou een hartaanval hebben gekregen. Mijn huidige Roemeens variant is gelukkig een stuk nuchterder.
De zwembadplek is nu definitief bepaald èn vrij. Een testbaan gegraven als voorbeeld van het niveau en daarmee is mijn actieve deel voor het moment èn deze week voorbij. Morgen nemen werkers het afgraven en leggen van het vloertje over. Dan mag ik kijken en aanwijzingen geven. Zou aan het eind van de week Mariana's pooltje kunnen staan. Of er dan al water in mag? Ws wel maar niet de complete meter, denk ik. Hoewel 10 kg per vierkante decimeter is bij een goed waterpas gelegde vloer geen schokkende belasting. Of maak ik een tel- danwel denkfout?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten