Beetje kutten, beetje klooien. Op zo'n dag om er weer in te komen, moet je de dingen met gepaste distantie benaderen. Laat op was een goed begin. Uitgebreid aan de koffie, ook niet mis, en dan de boel de boel gelaten en richting de stad getogen. Dat was geniaal. Zelfs als je bedenkt, dat je zuinig moet zijn met superlatieven.
Een uitvucht was er. De temperatuur maakte iedere serieuze bezigheid buitenshuis tot gekkewerk en tijdens de koffie was ik wel een beetje leeggeblogd. Hup, tussen de vier wielen gekropen en met de airco op volle toeren richting Sibiu.
Een parasol moest er komen en misschien een paar luie stoelen. Mooi is het om te zien dat, nadat de aanschaf van de parasol is afgerond op het betalen na, de aandacht ineens verschuift naar een al mndn (of zijn het jaren?) sluimerende wens. Zo'n bank die kan schommelen. Onhandig grote gedrochten en dan nog voor het huis ook.
Ik kan het ff niet volgen en hou het op "Nee" en "Onmogelijk". Ik denk natuurlijk te praktisch. Het gesleep met de kussen. De nachtelijk lol als de jeugd (te voet) terug komt van de disco in Agnita. Maar vooral natuurlijk de ontbrekende plek zowel op de binnenplaats als voor de deur. Bovendien hebben we sinds een aantal weken een bank, een enigszins Spartaanse versie geef ik toe, voor het huis staan. Dus? Nee, dit snap ik verkeerd ... Dat klopt, ik snap d'r geen jota van en ik geloof, dat ik dat ook zo ga houden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten