En daar is ie weer. Uit het niets. Ik kan het 's nachts moeilijk vergelijken met een donderslag bij heldere hemel, maar de vervelende nacht was er niet minder een verrassing om. Geen beroerde nacht afgezien van een moment met een neiging tot hallucinaire vertoningen. Dat was echt maar kort en snel gecorrigeerd. Nee, 'gewoon' een raar gevoel in mijn lijf, een soortgelijk iets in mijn hoofd en blijkbaar niet de rust om te slapen.
Het zijn bekende 1-2'tje tussen buik en brein. Een echte verklaring heb ik er niet voor en er zijn genoeg momenten, waarop er meer voor de hand lag dan vannacht. Niks raars gegeten, niet laat gegeten, geen buitensporig drankgebruik, geen mentale shocks, geen ergernissen, geen paniektoestanden, geen onreglematige ademhaing, etc, etc. Saaier kan nauwelijks, toch?
Als je ver genoeg bereid bent te zoeken, vindt je natuurlijk altijd wat. Misschien heeft het werkelijk te maken met de afbraak van de laatste resten van het kalmeringsmiddel van een paar dagen geleden. Het is rommel tenslotte. Maar dan zou ik dat terug moeten kunnen vinden in mijn dagelijkse aantekeningen. Dat is me echter teveel werk. Dan hadden ze minimaal gelabeld moeten zijn op dit soort onderwerpen. Verder dan datum kom ik niet. Dan wordt het dus zoeken mbv de betreffende functie in de tekstverwerker. Nee, dank je, zoals ik al schreef is me dat teveel gedoe. Vagelijk staat me er iets van bij, helderder gaat het niet worden.
Tegen de ochtend iets rustiger maar de tijd om te slapen verspeeld. In de benen en ongetwijfeld straks vroeg terug tussen de lakens.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten