Drukke, zeer gevarieerde nacht achter de rug. Lag er, zoals voorgenomen, vroeg in en tussen 12 en 1 een aantal keer wakker geschrokken in de overtuiging het ondermaanse verlaten te hebben. Blijft een aparte ervaring. Compleet gedesoriënteerd, zowel ruimtelijk als tussen de oren. Na de heroriëntatie met een nabonkend hart omgedraaid en verder geslapen.
De volgende étappe was een wonderbaarlijk weldadige voortgang in het voortgaande verhaal van de nooit geconcretiseerd jeugdliefde van een halve eeuw geleden. Inmiddels een mooie, rijpe vrouw. Blij, uitnodigend. Iets met trouwen. Feest. Huiswaarts keren. Etc. Blijkbaar heb ik het naar mijn zin in het leven en ben bezig dingen te realiseren, waar ik lang tegen aan heb lopen hikken.
Het beeld is minder duidelijk in het laatste deel van de nacht. In familieverband (ouders, kinderen, aanhang, kinderen van kinderen) druk bezig met verhuizen. Alles moet in een onmogelijk korte tijd van al die verschillende plekken naar die ene nwe plek. De oude plek van de ouders moet optijd opgeleverd worden. Het nwe huis is verre van geschikt voor bewoning. Een groot, oud pand waarin de indeling aangepast moeten worden.
Mijn plek moet ergens op een inmense zolder komen. Muren ontbreken nog, dak lekt behoorlijk en ik begrijp, dat ik geen eigen opgang krijg, mijn vertrek(ken) bereik ik via ruimten van anderen. Daar bedank ik voor en vertrek met mijn vrouw, zonder dat die herkenbaar is. We zitten ineens midden in een ongure uitgaansbuurt, willen ergens koffie en hebben veel te veel geld in contanten bij ons, waar de omstanders gretige blikken op werpen.
Het is een doolhof aan koffietentjes. De ene bar loopt over in de andere. Een wirwar aan trappen met hekjes, deuren en in het niets verdwijnende gangen..... Geen idee hoe dat is afgelopen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten