De tijd mag dan vliegen, de dag mocht er wezen. Een hoop gedaan. Vaak blijft een dag Sibiu ergens in het midden hangen tussen wat je eigenlijk wilde en feitelijk gedaan is. Natuurlijk had best nog meer gekund, maar wat we vandaag gedaan hebben, was al meer dan vooraf bedacht cq bedoeld.
Natuurlijk van de gelegenheid gebruik gemaakt om buiten de deur te lunchen en ons daar ook de tijd voor gegund. Dan is voor mij niet altijd vanzelfsprekend. Vandaag wel. In de Portugees de tijd genomen om de lunch over meerdere gangen te verdelen. Een goed glas vino verde erbij en koffie toe met een extraatje. Tja, is niks voor de goegemeente, die je na een glas wijn al tot potentiële moordenaar bestempelt, als je ergens in de erop volgende uren achter het stap kruipt. Maar daar maak ik mijn eigen beslissingen in, zoals velen met mij (of ook niet) volgens mij. Kunnen we het een andere keer over hebben, maar dit soort regels zijn algemeenheden gebaseerd op uitzonderingen. Laten zij, die het niet verdragen cq niet weten te hanteren, er van af blijven, hoeft de rest er niet voor te boeten.
Maar voor het überhaupt zover was, dat gereden moest worden, nog uren van hot naar her gesjeesd om te scoren wat we wilden, wat in ons op kwam en waar Mariana's broer tussentijds voor aan de telefoon hing. Familie .... ik zal er nooit fan van worden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten