De werkzaamheden vorderen gestaag. Ik zit nu in de aan- en afvoertroepen. Natuurlijk ook een zeer belangrijke schakel in het geheel, maar vooral toch een luizenbaantje vergeleken met gisteren. Naast het heen en weer rijden voor ontbrekende materialen, geef ik aan wat de bedoeling is en probeer te snappen als een andere dan door mij voorgestelde aanpak wordt aangedragen. Ik ben meer van de theorie, de rest is meer van de praktijk. Het vloertje gaat er komen en dat is voor het moment wat telt.
Dat een mens zo druk kan zijn met iets wat niet eens voor hemzelf bedoeld is.... Het zal de liefde zijn, die daar een vinger in de pap heeft. Praktisch georiënteerd, dat wel. Klinkt als een vloek die combinatie, maar ik heb inmiddels op veel verschillende terreinen mogen meemaken, dat Mariana iets heel graag kan willen hebben, maar eenmaal in bezit het interesse eraan volledig verliest. Dus voor ik ga graven, storten, tegelen en overdekken eerst maar eens zien of die hang naar water de hardnekkigheid heeft, die Mariana pretendeert.
Dat daar al de huidige werkzaamheden voor nodig waren, had ik niet bijvoorbaat bedacht en dat is maar goed ook. Had ik dat wel beseft, was ik er, geloof ik, niet aan begonnen. Ook blindheid heeft zo z'n grenzen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten