Als je ergens mee zit, dan weten "de mensen" altijd wat je anders, beter of überhaupt zou moeten doen om het probleem, of wat dat lijkt te zijn, op te lossen. Ik heb in mijn leven meerdere van dat soort situaties meegemaakt. Studie, relatie, werk, baan, Nederland. Verbazingwekkend is, dat in al deze situaties men, de goedbedoelende mensheid om je heen, in alle betrokkenheid niet verder komt dan "de schouders eronder en doorzetten of bijten". Geen creativiteit, geen "out-of-the-box" denken, neuh dom afzien en daar blij mee zijn. Zo ook nu. En niemand hoeft zich in deze speciaal aangesproken te voelen, want het is me uit meerdere richtingen aandragen. En itt vorige situaties vond ik van mezelf, dat ik de leeftijd had bereikt, waarop ik 'verstandig' moest zijn, moest luisteren en heb dus moeite gedaan om de adviezen toe te passen. Resultaat: -200% en misschien nog wel slechter. Werkt niet, niet mijn stijl, tijd zit tegen, verzin een reden, maar één ding was me duidelijk. Dat is niet de weg.
Wat in eerste instantie een gebrek aan energie was, werd ietsje later een gebrek aan motivatie, vervolgens domweg een situatie van gebrek aan geld en nu de energie d'r is, de motivatie manipuleerbaar en zowaar wat geld vrij is gekomen, heb ik gewoonweg geen tijd. Geen tijd, omdat de bakens verzet zijn, de energie rendement heeft gevonden, de motivatie nauwelijks bij te benen is, het geld niet in bodemloze putten verdwijnt en de tijd sputtert, maar zich altijd weer laat vinden. En nu terug? Dacht het niet. Het slechtst denkbare alternatief als de kar eindelijk in de gewenste richting rolt, is terugkeren op je schreden.
Je mag het dom noemen, aan verbrande schepen heb je niks, dat klopt, maar als je niet wilt blijven hangen in wat je niet (meer) wilt of wenst, is die overdrachtelijk fik d'r in, het enige werkende alternatief. Raar toch, dat je dat zo weinig in praktijk gebracht ziet worden ....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten