donderdag 17 oktober 2013

Bi?

 Met de aannemer naar bed en er vanmorgen mee opgestaan....

 Een fysiek vermoeiende bezigheid al zit er bijna 2500 km tussen. Of de beroerde nacht op dat conto geschreven kan worden, weet ik niet. Zo'n nacht opgesiert met een doorlopende nachtmerrie, waarbij je iedere keer wakker schrikt, voordat je echt in slaap bent. Die heb ik wel vaker. Erg veel verwantschap voelen met een uitgewrongen vaatlap, voordat ik mijn eerste koffie op heb, is echter een minder vanzelfsprekende toestand.

 Mensen, die zo vastgeroest zitten in hun eigen denkpatronen, dat ze zwart begrijpen, als jij wit zegt, zijn doodvermoeiend. Het barst allemaal van de goeie bedoelingen, maar volgens mij zijn we bezig met iets wat om te beginnen door mij betaald wordt en last but not least ook o.a. voor mij bedoeld is en niet voor de aannemer. Dus graag doen wat ik wil en niet wat het makkelijkste of voor het de handliggendste is. Nee, natuurlijk! Zeg ook de aannemer. Waarom pakt het dan altijd anders uit? Allez, over vier weken moet het ergste leed geleden zijn. Of begint dan een levenlange ergernis over het beroerde resultaat? Spannend!!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten