Ooit waren er publieke badhuizen, een centraal gelegen plek waar de minder bedeelde of zuinig aangelegde goegemeente het wekelijks aangekoekte vuil van hun vel konden schrobben. Meestal nog in redelijke afgescheidenheid en in elk geval niet met mannen en vrouwen gezellig bij elkaar. Met een douche in de keuken en drie (tachtigjarige) blommen op de tegenover de badderplek geplaatste bedbank krijgt de term 'publiek' een ongewenst concrete lading. Dan maar weer buiten behelpen aan het kraantje. Lekker bij -2°C.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten