Nog twee weken voor het begin van de Kersttijd, nog zes tot het einde van het jaar. Frisse ochtend. Iets van 15 cm sneeuw is er gisteren gevallen. Vroege start van de winter, als ik de oude betjes van het dorp mag geloven. Volgens mij is die sneeuw niet zo raar, maar wie ben ik. Misschien dat de hoeveelheid verbazing wekt, dat zou kunnen, maar vorig jaar heeft het zeker een paar keer gesneeuwd, voordat de temperatuur eind december steil naar beneden dook en het echt winter werd.
Goed idee om de winterbanden volgend jaar iets eerder in de planning te zetten. Of, beter, om de planning werkelijk uit te voeren. Het voornemen was er ruim voor 1 november maar het heeft niet tot concrete gevolgen geleid.
Wat gaan we vandaag, deze week eens doen? Geen masochistisch begin deze keer. Jammer, maar helaas. Het lijkt me niet verstandig om een glibber- en glijrisico te nemen alleen voor mijn rug. Verder met de activiteiten binnenshuis, dus. Puntjes op de 'i' in de keuken, de tafel is nog steeds een puinhoop en ook de badkamer herstelt zich niet vanzelf. Maar eerst het meest afschuwelijke deel: de administratie, voor de aanmaningen of erger op de mat vallen. Nooit een voorstander geweest van automatisch betalen, maar toch gewend geraakt aan de verdwenen noodzaak om betalingsdata in de gaten te houden. Mens, mens.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten