Het wrange van de beste man, die nu op de IC ligt na een crash in z'n grijze massa, is dat, als je de dorpsroddel mag geloven, hij zijn bloedverdunners niet heeft genomen. Hij was hartpatiënt en dat bij volle bewustzijn. Een stent of bijpass had zijn leven een stuk ademrijker kunnen maken, maar dat wilde hij niet, bang als hij was, dat hij dan zijn invalidepensioen zou verliezen.
Nu hebben bloedverdunners als mogelijk nare bijwerking het ontstaan van klonters. Met alle gevolgen vandien mn in de hersenen. Net voor mijn vertrek naar Oost-Europa werd ik in Frankrijk op een nieuw middel gezet nav een tijdelijk verlies van het zicht aan het linkeroog. Argumentatie was toen, of dit of jaarlijkse controle. Niet dat er in de bijna tien jaar daaraan voorafgaande ook maar één keer, laat staan jaarlijks naar klonters in mijn bloed is gezocht. Dus zo'n opmerking dat de beste man zijn bloedverdunners niet genomen heeft, zegt compleet helmaal niks. Maar je moet de bedenkelijke gezichten zien, als het ene ouwe mensje het nieuwtje doorbrieft aan een ander.
Na hier gekeken te hebben wat te regelen was, ben ik overgestapt op een ander, ouder middel dat geen 2,5 à 3 euro per pil kostte. Dikke duizend euro op jaarbasis. En dat enkel en alleen omdat het nog te jong voor een generiek was. Geen geld vergeleken met de belachelijke bedragen, die tegenwoordig bij kankerbehandelingen worden genoemd, en dat vaak maar voor een paar mndn extra, maar voor mij reden om het te laten zitten. Gezondheid & kosten gaat dezelfde onzinnige, kritiekloze kant op als landbouw & subsidies
Geen opmerkingen:
Een reactie posten