De eerste was gedraaid. Was opgehangen en eerst afgehaald. Was opgevouwen. Nu verplaatsen en inruimen, maar dat doen we een andere keer. Wordt me anders te wasserig. Straks de tweede machine legen is meer dan genoeg. Dan nog het bed verschonen (had eerder gemogen) en misschien een eerste poging ondernemen tot het tackelen van de rommel in de slaapkamer. Maar hier neigt mijn enthousiasme naar de oude gewoonte om naar het manische over te hellen.
Het mag vandaag, maar hoeft niet. Ik heb nog de hele week en langer ook, mocht het nodig zijn. Noodzakelijk is dat echter weer niet. Morgen een beetje het gras voor de voeten wegmaaien, is weer 'ns wat anders. Eén zo'n dag in de week, dat ik vlam, zou een welkome verademing zijn. Het kan niet anders, dan dat ik binnen een paar weken tijd ga overhouden.
Het zou een welgevallige draai zijn, maar vooral maar niks pushen nu. Het is de tweede dag, dat ik gewoon gewoontjes bezig ben, zonder dat daar grote woorden, fysieke toestanden of dringende urgenties aan te pas zijn gekomen. Laat ik die bal zijn vrije loop gunnen, wie weet stimuleert het tot meer of tenminste continuïteit. Van het een naar het andere. Van de was naar de kleerkast en door naar het boekenrek, de Cd's, mijn eigen werktafel, kortom mijn ho(n)k.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten