Een hondje, dat ineens niet meer wil eten en het water, dat ie drinkt, merendeels weer uitkost .... t'is nie goe. Na een hoop gedenk steeds meer het idee, dat ie iets naar binnen heeft gewerkt, dat daar niet hoort. Steeds weer dat kotsen. En aan de achterkant is d'r na de gel van vanochtend niks meer uitgekomen. Weer de verkeerde dingen. Begon net een beetje te wennen aan het idee van twee nieuwe honden. Niet alweer spitten morgen of overmorgen.
Extra lullig, dat het nog zo'n klein beestje is. Inmiddels een beetje doordrongen van het besef van geluk, dat ik met Sammy & Katrien heb (gehad). Veertien zijn ze een week of wat geleden geworden. Respectabele leeftijd voor hun formaat. Maar daar zijn twee honden met minder geluk aan voorafgegaan, twee katten tussentijds afgehaakt (dank S&K) en hier hebben in de korte tijd van mijn aanwezigheid 7 honden en een kat het ongewild voor gezien gehouden. Wilde dat slachtveld eigenlijk niet nog verder laten uitdijen. Dus hondje-vooralsnog-zonder-naam draai een drol van die blokkerende ellende en ga verder met vroijk leven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten