vrijdag 4 november 2016

Gladstrijken

 "Nu eerst in bad en dan zien." (Zo begon de verdwenen bijdrage.) Vooraf, voor het eerst sinds lang de kelder ingedoken voor een goed glas. Een St. Jospeh uit 2009. Meer paars dan rood bij het schenken in het glas. Een glas met smaak na de afgelopen weken mn supermarktwijntjes iets van smaak hebben proberen te ontfutselen. Kost gemiddeld genomen 2 euro de fles en kan het best vergeleken worden met de "5-sterren" wijnen, die je in het illustere verleden per liter kocht in het Franse land om je stokbrood en de overrijpe Cambert, en in een gezonde bui een tomaat, weg te spoelen. Zoiets en misschien zelfs ietsje beter. Mijn tong is tenslotte sindsdien met edelere vochten bevloeid.

 Weer iets van rust, dus, of wat er verdacht veel op lijkt. Zien hoe we de nacht doorkomen. Een beetje slaap zou welkom zijn, maar dan aub met minder drukke dromen. Ontspannen, dus, denk ik. Vrees ik. Het opgefokte deel aan de kapstok hangen, voordat ik de slaapkamer betreed. Enkel het beeld meenemen vanaf de ligstoel op het terras van de watervilla in de Maldives. Het spiegelgladde, volledig doorzichtige wateroppervlak van het zwembad(je), het lichtblauwe koraaldeel om het eiland en het donkere van de diepe oceaan tot aan de einder. Hier en daar nog een eiland, een wolkje in de blauwe lucht en die heerlijke witte wijn in mijn glas.

 Niet dat ik van dat beeld direct in slaap val, maar het zou de daarvoor noodzakelijk condities wel toegankelijker kunnen maken, het lijf tot rust noden en hopelijk de dromen met minder drukte vullen. Laat ik gaan zien.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten