Een dag van ergernissen. Het begon vanochtend al met de zoveelste keer dat Mariana werd aangevallen door een hond. Dit keer echter schade aan de kleren. Helaas, want dat groeit niet weer dicht. En als je in een half jaar 5 of 6 maal aangevallen wordt door een hond, doe je volgens mij iets verkeerd en zou je dat aan het denken moeten zetten. Niet Mariana's benadering. Zal dus wel niet de laatste keer zijn. Misschien beter om dan maar in werkkleding over straat te gaan in Coves ipv in prijzige stadse kledij. Vrees dat ook dat geen onderdeel van haar denkwereld uitmaakt.
Dat doorstaan vervolgens een hele discussie met de dierenarts, die niet aan mijn verzoek wilde voldoende om Juul's oor deels af te snijden. Zelfs als het geen tumor is, wat ik betwijfel, is het een snelle ingreep en bespaart het mij maar ook de kat ws een hoop ellende. Nu is de arts zich te buiten gegaan aan een hoop, zeer waarschijnlijk overbodige onderzoeken, gaan we eerst een week aanklooien met drie soorten pillen, schoonmaken en binnenhouden om, ik durf er bijna iedere weddenschap op aan te gaan, volgende week alsnog te snijden. Wel lekker extra omzet gemaakt. En dan heb ik het nog niet over de bijna twee uur wachten ipv afleveren en wegwezen, die het me gekost heeft.
De maaltijd in MAX wist het opborrelende gif niet te neutraliseren. Snelle hap dus en terug naar het platteland, waar druk geschept werd in voorbereiding op de bestrating voor het huis. Vier hakkende en scheppende mannen en één toekijkende aannemer, die bovendien een jaar geleden een kleine graafmachien heeft gekocht. Er zijn zoveel dingen hier, maar niet speciaal hier, die ik niet snap.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten