maandag 21 november 2016

Afscheid?

 Potentiële dode nummero zoveel. En niet de nieren, zoals de dorpsroddel me eerst wist te berichten. Weer een herseninfarct dan wel -bloeding. Weet niet of het qua invulling op hetzefde neerkomt. Weet wel, dat het hier naar mijn smaak iets veel meer dan gemiddeld voorkomt. Eerst niet meer kunnen praten en vervolgens geheel verlamd. Het komt me bekender voor dan me lief is.


 Nu afwachten wat gaat gebeuren. Straight naar gene zijde, een  bewegingsloze mmstatus quo of die hoopvolle beweging in vinger of teen en een paar jaar afzien in de daarvoor bestemde centra, in de hoop de verloren normaliteit geheel terug te winnen.

 Heerlijk op je eentje heeft het leven een stuk minder last van dit soort verstoringen. 'Sociaal zijn' schijnt iets te wezen, waar de mens waarde aan hecht. Ik weet het zo net nog niet. Misschien toch nog eenkeertje door mijn bagage ploegen??

Geen opmerkingen:

Een reactie posten