De dag in stijl afgesloten. Mariana maakt vuur in de openhaard, vergeet eerst de schoorsteenklep open te zetten en gaat vervolgens voor een complete vulling van de haardruimte, terwijl de bouwer zo zijn twijfels had over het goede functioneren van de tegelkachel tegelijk met de openhaard. Zit je, bijna winter aan het begin van de avond met temperaturen onder het nulpunt met alle deuren en een paar ramen open.
Hier komen precies de zaken bijeen, die niet aan Mariana besteed zijn: zich herinneren wat ooit gezegd is, bescheidenheid cq voorzichtigheid en zien wat kan en wat niet, aandacht besteden aan het realiseren van het best mogelijke resultaat en geduld hebben. Nee, het gaat kop over het diepe in en als het, vrijwel gegarandeerd misgaat, snapt ze absoluut niet, waardoor dat zou kunnen zijn gekomen en blijft zich daarover verwonderen zonder een keer op het idee te komen om na te gaan of dingen misschien niet beter anders hadden gekund. Ze mag dan een Leeuw zijn, maar lijkt in deze werkelijk in niks op mijn moeder. Gelukkig maar, daar niet van, helaas verdomd onhandig, dat gebrek aan affiniteit met de praktische kant van het leven. Zeker voor een dubbele Maagd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten