Koude voeten, maar weer een prachtige dag. Na vannacht Geert Wilders, die slechts gehuld was in een ouderwetse, oversized onderbroek, dood hebben willen slaan, voor vandaag de reëele prioriteiten op een rijtje zetten. Iets met een accu, winterbanden, (af)was, papieren en koken. Mn dat laatste zou leuk zijn. Ga ik tussendoor bedenken wat ik overdrachtelijk gezien met de moordpogingen van vannacht aan moet. Ik heb niks met die man en zou ook niet weten waarvoor hij zou kunnen staan. Maar hij zag er knap belachelijk uit en bovendien bijna doorzichtig. En dat doodslaan was een weinig indrukwekkende, zeg machteloze vertoning.
De nacht meer wakker geworden dan geslapen, trouwens. Wilde net gisteren schrijven, dat er iets van een nieuw patroon aan het ontstaan is en logenstraf het direct vandaag. Hoewel, ik stond er weer naast net na zevenen. En dat uit bed hijsen gebeurd nog niet fluitend maar ook niet beladen met tegenzin. Toch iets van een nakend ritme, ontluikende regelmaat. Wie weet wordt het de winter van de ommekeer. Veelbelovend vooruitzicht. Opbloeien met het voorjaar. Kan het mooier?
Om te beginnen, niet te hard van stapel lopen. Bezig blijven. Dingen doen. Ergens komt die gewenste struktuur dan wel een keertje om de hoek piepen. En met het voorjaar zou dat natuurlijk een prachtge parallel zijn. In de gaten houden maar niks forceren. Dat hoeft niet meer. Echt niet!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten