dinsdag 29 november 2016

Invullen

 Het uitrusten heeft goed gedaan. Neemt niet weg, dat nog enige symptoombestrijding nodig is. Sowieso eind van de middag een doktor haar licht over mijn bloedtest laten schijnen. Snap er nog steeds niet zoveel van, maar volgens mij is het allemaal margewerk. De zoveelste aanwijzing in de richting van het bio-energetische gekneed als trigger van een weinig aangename toestand. We moeten blijkbaar ergens 'doorheen'. Geeft niet, maar enige waarschuwing, zelfs als dat in het Roemeens was geweest, had geen kwaad gekund. Je kunt je altijd alles zelf bedenken, maar dat is toch iedere keer weer een hoop onnodig gedool in een niet-aanwezige woestijn.

 Ondertussen vordert de bestrating aan de voorkant gestaag. Nog ff en ik kan mijn auto voor mijn deur parkeren en ongeacht de weersomstandigheden zonder modderklodders achter de voordeur geraken. Dat is dan één auto en nog twee te gaan. Daarvoor pakken we de ruimte aan de overkant aan. Is weliswaar publieke ruimte, maar om op de mindere weermomenten de toegang tot je huis omgeploegd te zien door die rare overbuurman van je, dat zal niet altijd vrolijkmakend werken.

 Zo krijgt de ene, directe buurman een gratis muurtje, de andere directe buren een renovatie van hun stoep met greppel en de beide overburen een bestrating van de huidige gras- en modderzooi. Lijkt wel Sinterklaas.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten