Op de koffie. Zeven uur, half acht. Huiswaarts bij twaalven. Ik zou dat toch gewoon 'op de borrel' noemen, maar ik had koffie kunnen krijgen, als ik gewild had, al werd begonnen met de keuken overhoop halen, om voor mij een droge rode wijn te vinden. Ongevraagd. Dat gaat zoals dat bij schoonmoeders gaat, als die weten dat je marsepeinen bokkepootjes lekker vind, krijg je die dingen bij ieder bezoek voor je neus gezet en weigeren zit d'r niet in.
Niet dat de rode wijn een straf was. Glas water erbij en die koffie kon blijven zitten. Dat is me toch te Roemeens. Al ontbrak de cola, wat toch wel opvallend genoemd mag worden. De nootjes (2 soorten), chips, van die smakeloze stengels met sesamzaad, koekjes (5 soorten), taart (slechts 1 soort) en de onvermijdeijke pitten, dit keer pompoenpitten, voor het betere knoeiwerk. En het kletsen kon beginnen. Daar is het toch om te doen.
De dames voeren het (hoogste) woord. De heren becommentariëren vanuit de kantlijn, bezig met andere zaken als telefoon, een doorgebrande lampenfitting, tweedehands auto's of pitten. De grote lijnen kan ik steeds beter volgen, niet in de laatste plaats, omdat het steeds dezelfde onderwerpen zijn, die de revue passeren aangevuld met wat recente gebeurtenissen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten