Na het verzorgen van de honden weer aandacht voor mezelf: bed in! Uitkleden is qua energie goed haalbaar, waarna ik blij ben dat ik lig. Eigenlijk is dat het symptoom, dat me het meeste bezighoudt. Ik zit niet rechtop te slapen, val ook absoluut niet per direct in slaap, als ik me onder het dekbed bevindt, maar mijn 'fut' is vrijwel volledig afwezig. Mijn activiteitenniveau al stevig terug gebracht. Honden, was en de zeswekendienst maar het tempo, waarmee ik me door de bezigheden beweeg is van een lachwekende traagheid. En dan het gevoel hebben, dat ik een wereldprestatie heb neergezet. Voordeel is, dat je met een zekere voldoening achterover in de kussens valt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten