maandag 7 november 2016

Doorbijten

 Heerlijk mishandeld en uitgevonden dat iemand, ongetwijfeld een Citroënmonteur, met de instellingen van mijn stoel heeft zitten klooien. Een stoel met een geheugen, wat ik dus nièt heb, kan in dit soort gevallen een uitkomst zijn. Die lui moeten met hun tengels doen, waarvoor ik ze betaal, en voor de rest overal van afblijven voor die paar meter, die ze met het ding rijden. Maar dus een heel ander gevoel in mijn lijf en het tijdens de rit terug niet verloren.

 Ik weet inmiddels wat "Doet het pijn?" in het Roemeens is. Dat ik daar met "Da" op kan antwoorden, geeft weinig. Dan is het antwoord heel simpel: "Nog ff volhouden". Op z'n Roemeens natuurlijk.

 Ooo, wat had het mens me te pakken. Eerst rechtsonder met dank aan de onwillige spier van afgelopen weekend. Vervolgens de linkerkant vanwege de ongewilde overbelasting agv de stijve rechterkant. Toen de schouder rechts en tenslotte dezelfde plek op links. Best evenwichtig, mag ik wel zeggen, maar dan met de verkeerde uitwerking. Voor de nek was minder tijd deze keer. Zien of dat ook minder zweverigheid oplevert.

 Anderhalf uur en dat voor 30 Lei. Iets van 7 euro. Misschien kijkt ze inmiddels wat minder strak op de klok, omdat ze weet, dat ik meer betaal, maar toch. De 16 euro per half uur in Frankrijk vond ik al iets jaren-50'tigs hebben. Van de vorige eeuw, natuurlijk. Volgende week weer verder.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten