Je had het bijna kunnen weten. Veronderstellen dat ergens niks tussen komt, is vragen om een stok tussen je spaken. Voor vanochtend is dat de minimal art van een nachtelijke viervoeter uitgevoerd in gele verf op de nwe bestrating. Dat wordt schrobben en vooral in de kelder waar het beest de pot met verf heeft omgegooid. Van die moderne, verantwoorde verf. Zg. wateroplosbaar. We gaan het zien. Maar eerst in alle rust mijn koffie.
Geen aannemer vandaag, de hele week al niet, maar vandaag ook geen taxiverplichtingen. Dus, heerlijk als laatste het bed uit. Een paar keer aangenaam twijfelen. Een draai op rechts en nog een op links. Een blik op de foon en me tot niks verplicht voelen. Heerlijk. Zolang de honden hun kop houden, is dat probleemloos vol te houden. Toch maar niet gedaan. Acht uur eruit. Een uurtje meegepikt.
Lekker stukje gelopen met de honden. Slechts 5 stuks vandaag. De piek van acht heb ik al een paar dagen niet meer gehaald. De loopsheid is over haar hoogtepunt heen. De lucht is niet meer kilometers in de omtrek zwanger van uitnodigende geilheid. Gauw geteld hebben 5 of 6 reuen hun geluk geprobeerd. Van wat ik aan verschillende types zelf heb gezien. Maar dat aantal kan rustig hoger liggen. In theorie zou een eventueel nest dus meerdere verwekkers kunnen hebben. Moet een bonte kermis opleveren als de uitkomst 6 of 8 pups wordt.
Liever minder, want weer thuisloze honden. Waarvan er ongetwijfeld een paar het pup-zijn niet overleven, misschien een stel door mensen meegenomen wordt, mn de reuen, en de rest mag zien, dat ze hun weg vinden in de combinatie natuur en langsscheurende vierwielers.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten