Nou, je blijft -als mens- op het beste hopen, maar de kans is groot, dat het binnenkort weer spitten wordt. En wederom de leukste van het stel, die het loodje legt, ws gaat leggen, want zover is het nog niet. Vannacht, bij een check van het beestje wat blijven zitten en op het internet naar iets gezocht wat op de symptomen leek, die ik ook toen weer in ruime mate van de vloer moest vegen. Snel duidelijk dat het goed fout zat. Vanochtend zette de dierenarts in Sibiu me nog ff op het verkeerde been. Ook hij leek voor een ongewenste maagvulling te gaan, maar dat bleek helaas niet het geval. Geen ingreep, herstellen en klaar maar een ongelijke strijd tussen een pup en een virus. Zeg maar een foute griep. Iets waarvoor je ook beter gezond, volwassen en niet te oud kunt zijn wil je niet in de gevarenzone van je leven komen. Geen pup dus en nog verzwakt ook.
Normaal gesproken is het aan de eigenaar van het nest om al de noodzakelijk inentingen te verzorgen, maar ook daar ben je natuurlijk mooi vanaf, als je de beestjes voor een andere deur dropt. En voor mij was het niet vanzelfsprekend dat ik ze zou houden. Tussen wal en het schip dus. Harde leerschool. Het schijnt bovendien behoorlijk besmettelijk te zijn. Leuk vooruitzicht met nog een pup en vier andere, oudere en erg oude honden. Dierenarts had geen quarantaine-plek, wat mij weinig andere keuze liet dan 2x daags Sibiu en retour te rijden voor mn het levensnoodzakelijke vocht per infuus en nog wat toevoegingen.
Het beestje en ik hebben elkaar daarop eens diep in de ogen gekeken en ik hoop, dat als het geen positief resultaat gaat opleveren, dat het dan in elk geval de ellende gaat verzachten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten