Mooi dat rondom het referendum in Catalonië de betrokken partijen hun ware gezicht laten zien. Misschien is dat hele referendum niet zo slim, maar om achteraf met zoveel, maar vooral toch erg weinig woorden het optreden van de Spaanse regering als 'juist' te classificeren, maakt pijnijk en hopelijk ontnuchterend duidelijk waar de belangen en de interesses liggen van de Europese bestuurders. Mensen zonder mandaat, zonder aan te spreken verantwoordelijkheid, los van vaderland en nog verder van 'het volk', schakeltjes in een systeem, dat de werkelijkheid al jaren geleden heeft afgezworen.
Ik ben niet zo voor chaos, maar van mij mag in Spanje en van daaruit in de rest van Europa de pleuris uitbreken. Het effect van de afscheiding van Groot-Brittanië is een beetje gesusd in administratief gesteggel. Met Macron in Frankrijk en oma Merkel in Duitsland lijkt het alsof het Europees weer koek en ei gaat worden. En dan 'Godsgloeiende' dit weer. Zoiets zal de premier in Spanje gedacht hebben. Maar sinds wanneer is onderdrukken een effectieve methode, als het niet in het kader van een dicatuur gebeurd?
Nederlander heb ik me nooit gevoel. Heb dat altijd een beetje Europees gezien, maar als de zaken doorgaan, zoals het al wat langer dan vandaag bezig is, kan dat Europiaan-zijn me ook gestolen worden. Doe mij maar gewoon landen en laat het daarbij. Dat is niet alleen goed te overzien, dat maakt ook, dat niet iemand een paar duizend kilometer verderop meent te kunnen zeggen welke stofzuiger ik in Sibiu mag kopen. Laat staan op wie of waarvoor ik wel of niet mag kiezen. Fuck off!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten