Ondanks alles heeft de keuken een stevige stap in de goede richting gemaakt. Straks verder. Misschien. Hopelijk. Wie weet. We zien wel. Voor een hoop aangeslibt spul moet plek worden gevonden. Herschikken dus en dat het liefst zonder dat het een voortzetting van een stoelendans wordt. Ik zal niet op de details ingaan, maar als je weet, dat een deel van de lopende administratie in een van de beide ovens ligt, geeft dat een aardig idee van wat me wacht.
De papieren komen van de eetkamertafel waar de laptop tot voor kort stond. Afgehandeld spul, dat nog geen afstelplek heeft gevonden. Niet in de laatste plaats omdat het mijn kamer aan vorm ontbreekt cq meer inhoud heeft dan plek daar voor. Zo is stap voor stap alles weer met alles verweven. Keuken, eet- , ontvangstkamer, mijn hok maar ook het nog af te werken gastenverblijf. We hebben het lang schoon/leeg weten te houden, maar inmiddels kun je nauwelijk meer naar binnen.
Er slepen ook inmiddels alweer zaken, waar bedrijven of instanties zich voor de domme houden en dus weer achteraangehold moet worden en, ach, laat ik het niet hebben over wat ik liever zou doen en voor de zoveelste keer niet aan toekom of de noodzakelijke ruimte niet weet te creëren. Tuin. Wat is dat? Kranten stapelen weer. Ik zou wel naar bed willen. Maar met die nek ....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten