De hele zomer ervoor opengestaan maar het slecht zelden voor elkaar gekregen, word ik deze week iedere dag weer rond half vijf wakker. Echt wakker. Beetje stomme timing gezien het seizoen. Vanmorgen zelfs overwogen om er maar uit te gaan. Leek me echter een beetje overdreven en me omgedraaid en dat meermals herhaald. Ergens toch weer i slaap gevallen en natuurlijk prompt later dan bedoeld wakker. Het kleine geëmmer van alle dag. In feite te stom mee bezig te zijn, maar beter verteerbaar dan existentiële tobberij.
Hup, d'ruit. Bijna gesprongen. Regen! Ik lag er weer bijna net zo snel in. Dat echter weten te voorkomen en ondanks de regen gelopen. Dat is een zeldzaamheid waar ik me in mijn leven minder aan heb bezondigd, dan ik vingers aan één hand heb. Prada was daar niet verbaasd over. Die is dat nog niet gewend. Dat gaat nog wel komen. Prada wilde sowieso graag haar oude route lopen toen ik haar niet direct naar de auto dirigeerde. Ik had het me vandaag nog niet bedacht, maar waarom niet. De heren hebben hun lusten klaarblijkelijk opgeborgen en de fanatiekste heef helemaal gee interesse meer voor Prada. Mooi zo.
De dame wel nog aan de riem gehouden, maar weer door de haar bekende contreien gebanjerd en dus zeiknat geworden. Prada rammelt dan eens goed en het is alsof ze droog is. Ik ben meer à la Flokkie, type verzopen kat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten