Nadat hij al mndn optrekt met Lady, de laatste 3-4 weken altijd voor de poort staat, als ik eruit of in wil, mijn auto herkent en steeds vaker de binnenplaats oploopt, was het schrikken toen hij er gisteravond ineens niet was. Zeker na de agressieve houding van een paar dorpsgenoten gisteren.
Een beetje extra rondgelopen, maar 's avonds tegen elven is niet het moment om te zoeken. Naar bed gegaan tussen hoop en vrees. Ik zie die lui hier tot het ergste in staat en de rest zal hooguit schande spreken en stiekem blij zijn, dat de hond is verdwenen.
Me proberen voor te houden, dat er vele andere redenen voor de afwezigheid zijn te bedenken, al is het maar, omdat het idee van hondenmeppers als buren voorzichtig gezegd kanten in mij activeert, die me tot op heden onbekend waren. Wraak maakt vindingrijk.
Gelukkig stond ie vanochtend gewoon weer voor de poort, toen ik de vuilnisbak naar buiten schoof. Voorlopig komt de mensheid weer ff goed weg.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten