De zon is terug. Scheelt weer, ook al zie ik me vandaag niet of nauwelijks buiten komen. Gisteren niet verder gekomen dan het doen van boodschappen in Sibiu. Uurtje heen, uurtje terug. Dat het kilometers kost maakt me niet zoveel uit. Vaak weet ik het rijden wel te waarderen. Dat al die kilometers zoveel tijd kosten, daar begin ik me wel aan te storen.
Tijd om die Sibiu-bezoekjes een beetje te stroomlijnen. Afgelopen winterperiode kwam dat redelijk vanzelf tot stand door de massage-afspraken op vrijdag. Daar zou ik weer mee moeten beginnen. Niet vanwege het stroomlijnen, alhoewel dat natuurlijk meegenomen is, maar vanwege de meer en meer verkrampte rug. Eenmaal per week moet genoeg zijn. Het is geen St. Yrieix la Perche, waar ik in minder dan tien minuten kon zijn en in theorie incl. gedane zaken binnen een half uur weer op het thuisfront was. Lijstjes dus. Weer lijstjes. Nog meer lijstjes.
Misschien ook niet gek om nog weer eens te checken of niet in Agnita te krijgen is, waar ik nu voor naar Sibiu rij. De meer aparte zaken uit de supermarkt. Hondenvoer. Klusmaterialen. Bar. Terras. Gezelligheid cq menselijke drukte. Deels is het een kwestie van kiezen. Deels een kwestie van smaak. Voor de rest een kwestie van kwaliteit en ook voor mijn eigen lol natuurlijk. Maar 2-3 keer per week zonder bijzonderheden als verkreukelde auto's is onzin, tenzij het voor het plezier is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten