Half acht en thuis op mijn kont. Het was ooit een normale, wat heet, een rustige dag. Op dit moment voelt het aan, alsof ik net gevloerd en uitgeteld ben. Het laatste greintje energie verbruikt bij het doordraaien van de druiven, die al een week geleden waren gekocht. Iets van 40 liter prut van elke kleur. De witte kan van de week al uitgeperst worden en in de fles gedaan. De rode mag twee of drie weken (checken!) staan anders blijft er bij het gistigsproces van de kleur weinig over.
Tijd om de tegelkachel in de tuinkamer op te starten. Ochtendklusje erbij. Ergens moet de temperatuur voldoende zijn om het gistingsproces een week of zes aan de gang te houden èn plek zijn om twee 25 ltr flessen kwijt te kunnen en misschien nog een kleinere extra. In het reeds in gebruik zijnde deel van het huis gaat dat qua plek niet lukken.
Eindelijk weer iets dat aansluit bij het wensenpakket. Vorig jaar is er niets, bijna niets van terecht gekomen. Dit jaar is het de tweede keer, dat ik met echte druiven ga proberen om wijn te maken. Nou ja, wijn zal het wel worden, in zoverre is het geen proberen meer, maar heldere, mooi droge, smaakvolle wijn waarvan het bouquet je smaakpappillen wakker schudt, gaat ws wel een paar jaartjes duren. Maar jaargang 2017 is in de steigers gezet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten