Uitgaan

 Met heksen te maken krijgen en die ook nog 'non- lethal' uitgeschakeld moeten zien krijgen. En dat op een zaterdagavond. Is bijna zoiets om als man in een disco voor lesbiennes een vrouw te versieren. Om in de zaterdagavondse sferen te blijven hangen. Dat laten we maar even voor wat het is. Het heeft me al een 'eeuwigheid' gekost om ten koste van een berg onbedoelde lijken tenminste een beetje in de buurt te komen van waar ik moet zijn. 'Zijn' dus en dat staat verre van wat gedaan moet worden. Heerlijk die onmogelijkheden, maar ook wel simpel, als je vaker uit de dood kunt herrijzen dan Methusalem aan jaren in zijn leven kapot heeft geslagen.

 Pas op de plaats. Het herstel van mijn nekblessure niet moedwillig frustreren. D'r is meer werk te doen dan een fictief koninkrijk redden uit de klauwen van een vermeend familielid, dat, als ik het inmiddels goed begrijp, uit de dood is herrezen. Niet bijbels maar wetenschappelijk onderbouwt. De ultieme tegenstander is dus een onsterfelijke dame. Mag me op een einde verheugen, dat de onmogelijkheid van de rest van het spel met gemak gaat overtreffen.

 Wat is nou leuker? Een boek lezen of je door een computerspel heen worstelen? Een boek, en ik lees dan nooit thrillers, is een stuk ontspannener en heeft verder als voordeel dat het verloop van begin tot eind door de schrijver ineen is gewrocht. Je hoeft het slecht tot je te nemen en je er niet letterlijk doorheen te slaan. Het computerspel dwingt je tot actieve deeelname en in de tegenwoordige versies is het soort eind afhankelijk van de manier, waarop je je door het spel heen gewerkt hebt. Die actievere kant heeft wel wat zonder het boek in de schaduw te kunnen duwen, maar bij een volgend spel graag iets minder slagerwerk. Zoeken geen bezwaar en puzzelen is prettiger.