Inademen. Uitademen. Alweer een tijd geleden, dat ik me daartoe heb gedwongen, heb moeten dwingen. Het kan blijkbaar niet op zo'n manier gedoseerd worden, dat je het tussen de verdere bezigheden van de dag kunt afhandelen. Gelijkwaardigheid of mn het gebrek daaraan. Stap uit die auto en ga de hond met blote handen tegemoet, als je er zonodig iets mee te regelen hebt.
Teckels zeggen me niks, omdat ze geen partij voor me zijn. Als ze vervelend worden, trap je ze 10 meter verderop. Sammy en Katrien waren mijn gelijke. Dat was wederzijds respect. Met Prada is dat zelfs niet het geval. Ze zou me theoretisch kunnen verwonden maar uitschakelen kan ze me niet. Het klinkt misschien raar, maar dat Sammy of Katrien en zeker samen mij wel konden elimineren, als ze dat hadden gewild, is een van de belangrijkste redenen geweest om zo intensief met elkaar op te trekken en daar zoveel voldoening uit te putten.
Wat dat betreft is het met een hond niet anders dan met een mens. Kinderen hebben te luisteren en volwassen moeten niet kruipen noch de hele tijd met het rollen van spierballen bezig zijn. Het gaat om respect. Respect voor elkaars zijn en kunnen en later voor wat ooit geweest is. Vrees dat ik het filosofisch vermogen van de gemiddelde dorpsbewoner bij deze te zwaar belast .... dus dan maar: Blijf me je poten, fiets, stok of auto van mijn honden af??? Ga ik straks op mijn leeftijd alsnog de knokpartijen inhalen, die ik de rest van mijn leven (bijna) altijd heb weten te omzeilen. Kringetje sluiten?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten