Vandaag proberen ruimte te creëren voor gewenste normaliteit. Auto's gerepareerd krijgen ipv stuk gereden. Dat om te beginnen en vervolgens de verleiding weerstaan om hele dagen met de Pc bezig te zijn. Voordat ie doet, wat ik wil, gaan nog een hoop uren voorbij. Als ondertussen alles wat moet gebeuren blijft liggen, komt het ongetwijfeld ergens de komende weken onder de sneeuw terecht.
Een heuse avondklus dus. Krijgt dat deel van de dag eindelijk een beetje structurele vorm. En niet alleen dat, het gebeurt ook nog op de daarvoor bestemde plek. Eindelijk plaats gemaakt in wat mijn werkkamer moet worden en het dus nu in feite een beetje is. Alleen oppassen dat ik niet aan de plek tussen klusmaterialen en verhuisdozen ga wennen, maar de gelegenheid aangrijp om af te maken wat is blijven liggen: Boeken- en Cd-rek(ken).
En schoonmaken. Stof, stof, stof en kattenharen. De Pc zou de stoot in de goeie richting kunnen zijn. Ik hoef de aangereikte kans maar te grijpen. Ik zie een heel circus opgang komen. Ik denk de helft van wat hier staat kan/moet hier blijven. De rest moet elders een plek vinden. Een tijdelijke plek. De zoveelste tijdelijke plek. Nee, nu niet verzwakken. Tanden op elkaar en doorbijten. Doen. Maken. Aanpakken. Verplaatsen. Opruimen. Schoonmaken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten