Nekkramp zal het niet zijn. Dat is teveel eer. De kramp in de nek is er niet minder om en vannacht, zoals verwacht, ook niet minder geworden. Sterker nog: integendeel. Er moet blijkbaar altijd iets dwarsliggen als het in z'n algemeenheid gezien best aardig gaat, Helmaal uit het niets is het niet gekomen. Wel vaker last van de spieren in mijn nek, mn links. Verder dan irritatie, een beetje wrijven in de ochtend en het verder vergeten in de loop van de dag gaat het niet. Ging het niet!
Gisterochtend was het weinig vrolijk naast het bed stappen. De basale bewegingen van het hoofd waren zonder pijnscheuten niet mogelijk, zo überhaupt al bewogen kon worden. Op - neer maar deels, rechts idem maar draaien naar links zat er niet in. Heb aardig wat beroerde nachten achter de rug, maar deze zit zeker in de top tien als het niet op het podium is. Liggen zonder je nekspieren te belasten is blijkbaar onmogelijk. Alle houdingen geprobeerd. Met kussen, zonder kussen, met meerdere kussen, met kussen in mijn rug ipv onder mijn hoofd, etc. Tegen de ochtend was er ineens een houding met beduidend minder nekbelasting. Of was ik gewoon te moe om er nog verder mee bezig te zijn. In elk geval alsnog in slaap gevallen.
Wat gisteren vervelend was maar niet onoverkomelijk ging vanochtend slecht met de grootse moeite en inventieve standjes of ouderwetse handelingen. Zoiets als de mond naar de kraan brengen was schier ondoenlijk. Een beker moeten halen om het water naar de mond te brengen.
Deze startperikelen doorstaan. moesten de honden gedaan. Gisteren al gemerkt, dat plotseling aan de lijn trekken van Prada mede een oorzaak van de nektoestand kon zijn of de nek in de huidige toestand absoluut geen goed doet, want de oorzaak ligt, denk ik, heel ergens anders. Teveel omgekeken naar andere vrouwen? Nee, me te zeer opgefokt, vrees ik, bij het hakken en knallen op de Pc de eerste twee avonden. Enthousiasme is dus ook weer niet alles.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten