Als je zo nodig drie feesten/gelegenheden in drie dagen tijd wilt afklapperen, eentje daarvan zelf organiseert en voor een ander een paar uur moet rijden, is het misschien handig en in elk geval praktisch, als je niet alles qua tijd en consumeren probeert te maximaliseren. Behalve dat het leven doorgaat (oa honden) moet er ook het een en ander gebeuren met het oog op wat we zelf regelen. Die boodschap kwam vrijdag niet over, soit, maar ook gisteren in de herkansing was ingrijpen de enige mogelijkheid om niet midden in de nacht pas weer thuis te komen na een rit van dik anderhalf uur.
Alles willen hebben en meemaken en wat gedaan moet worden in de laatste paar minuten te hoop laten lopen. Ik kan daar niet aan wennen, wil daar niet aan wennen, kan daar slecht tegen. En dan wordt nog verondersteld, dat je zonder mekkeren helpt de schade beperkt te houden. Sterker nog eigenlijk trots moet zijn, hoe alles op de laatste minuten alsnog op redelijk wijze op z'n pootjes terecht komt. Natuurlijk niet, da's een zekerheid, zoals het bedoeld was, maar met wat geluk en fantasie een aardig end in de gewenste richting. Niet mijn ding.
En het is zo simpel om het allemaal ruim van te voren, soepeler en met meer speling over de bühne te laten gaan, zodat je vrij van stress en daarop lijkende onnodige drukte in alle rust het een na het ander kunt afhandelen en niet afgebrand eindigt. Vandaag nog ....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten