Op het terrein, waar ik het het minst van verwachte, heb ik uiteindelijk de meeste problemen. Honden. Maar dan niet zozeer met de honden zelf maar met de daar omheen hangende zogenaamde bazen. 'Zogenaamd' omdat ik me bij de meesten afvraag of ze wel de baas zijn. Afgezien daarvan zijn de mensen gewoon erger, hopelozer in de omgang met de honden dan de gemiddelde hond in de omgang met de mensen.
Behalve dat ze nauwelijks met hun eigen hond(en) kunnen opschieten en dat oplossen door ze aan de ketting te leggen, kunnen ze werkelijk helemaal niks met andere honden beginnen. Zijn nog eenkenniger dan hun eigen hond. Als men niet al direct bang is en met een grote boog om de hond probeert heen te gaan, wordt een hond automatisch agressief afwerend tegemoet getreden. Nu hoef je niet iedere hond leuk en aardig te vinden, zijn ze ook niet allemaal dank hun geschiedenis, en aan te halen. Negeren is echter stukken beter dan die neiging de beesten weg te jagen, voordat ze iets van plan zijn. Net als publiciteit bestaat bij honden geen verkeerde aandacht. Alles in hun richting wordt als aandacht ervaren. Het is òf spelen òf uitdagen. Van beide zijn honden in het algemeen niet vies.
Waar honden niks mee kunnen is, als je niet reageert zo ze al aandacht aan jou besteden. Na een paar keer zullen de meeste honden het interesse in je verloren hebben. "Met die persoon valt niks te beleven". Omgekeerd weten ze minstens zo goed welke persoon wel reageert en dat die ze eigenlijk probeert weg te jagen .... Ach, laat 'm vooral proberen. Helaas hebben schreeuwen, schelden, gebaren en stokken veelal een tegengesteld effect.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten