Ik loop achter en niet zo zuinig ook. Race van het een naar het ander. Vergeet stil te staan. Eindelijk in beweging, is het weer niet goed. Èn-èn is de bedoeling niet òf-òf. Het is goed dat de nwe Pc met al z'n mogelijk- en aantrekkelijkheden beslag legt op tijd, die anders maar een beetje in het niets bleef hangen. Hangvermindering. Vermindering van de hangerigheid. Je zou het niet zeggen, maar Pc-gamen stimuleert de algehele bedrijvigheid. Op het reflecteren na dan.
Nog niet klaar met het proppen van al mijn wenselijkheden in het format van een dag, gaat de concurrentiestrijd om de beschikbare uren naar een niveautje hoger. De lucht verdwijnt uit het systeem. Minder speling, minder verspilling. Druk op de ketel. Toename van het potentiaal. Het aloude primcipe, dat je meer doet als je minder tijd hebt.
Nu niet doorschieten en straks verplicht met een personalplanner mijn dagen moeten indelen. Zo'n zg intelligente zakagenda, die in geen zak past. Gewoon terug naar 'Af', kaarten schudden en het spelletje opnieuw spelen. Een beetje als in het spel, dat ik gisteren ben begonnen. Vooruitgang dankzij regelmatig opslaan en alles overdoen, net zolang totdat je het betreffende hindernis dan wel hinderlaag weet je passeren zonder het leven te laten. Eigenlijk is mijn leven één groot computerspel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten