Gevaarlijk onderwerp. Het is ook niet zo, dat ik er zonodig mijn vet aan wil toevoegen. Het is wel een onderwerp, waarbij voor de zoveelste keer een wereldbrede schandpaal wordt opgetrokken in de sociale media en wederom zijn het de zg slachtoffers, ook niet voor het eerste vrouwen, die menen te kunnen bepalen wie aan wat schuldig is en hoe zwaar dat weegt. En -natuurlijk weer- achteraf.
Als je de 'echte gevallen' van (machts)misbruik ff afroomd, want die zijn er helaas weldegelijk, blijft een zoutloze hap over van vrouwen, die op jeugdige leeftijd iets gedaan hebben cq zich daartoe hebben laten verleiden, waar ze achteraf niet zo blij mee zijn. Het kost natuurlijk weinig moeite om zoiets een dramatisch meerwaarde te verlenen, zeker als je voor eigen kerk gaat staan zingen, inmiddels stukken ouder bent en met terugwerkende kracht het verleden anders interpreteert, dan je op het moment zelf hebt gedaan. Zo lust ik er nog wel een paar.
Natuurlijk heeft een leraar, producent of weet ik wat een zeker machtspositie, maar hoe wil je het effect van jonge, gewillige meiden noemen?? En dan heb ik het niet over 14 of 15 maar over 18, 19 en ouder. Het is me allemaal wat te gemakkelijk zwaaien met dat belerende vingertje. Moet straks iedereen zich zorgen gaan maken, die ooit in vaart van het versierspel iets gedaan of net nagelaten heeft, waar 30 jaar later ineens iemand haar mond over opentrekt of zou kunnen trekken? Als mijn leven onder een vergrootglas wordt gelegd, heb ik ook vast wel
een keer mijn hand zonder uitdrukkelijk verkregen toestemming op een
achteraf misschien niet zo slimme plek gelegd of geweigerd uit te steken
na veelvuldig onuitgesproken verzoek.
Ik heb al moeite met het vervolgen van oorlogsmisdadigers, als dat tientallen jaren later is. Of zoiets als het proces over de beëindiging van de treinkaping door Molukkers. Ik zou me als marinier eens achter de oren krabben, als me gevraagd wordt te doen, waarvoor ik ben opgeleid. Voor je het weet sta je 40 jaar later in de beklaagdenbank. Zo werkt het toch niet.
Als je met vuur speelt, kun je je branden. Die meiden, die nu allemaal zo hard roepen, moeten zich eerst eens afvragen, hoe groot hun eigen rol of het gebrek daaraan is geweest in wat ze nu zo makkelijk en door de sociale media bloedhonden ondersteunt in de schoenen van een ander proberen te schuiven. En als daaruit naar voren komt, dat je een niet-strafbaar appeltje te schillen hebt met iemand, handel dat volwassen, 1 op 1 af en verschuil je niet lafhartig achter de massa van de media. En is het wel strafbaar en niet verjaard, dien een aanklacht in. Het meehuilen met de honden is een vertoon van zwakte, precies dat wat ze zelf als oorzaak aandragen, alleen een beetje massaler.
Nu krijg ik natuurlijk de hele wereld over me heen ..., of tenminste, de helft.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten