Moe, moe, moe. Een conditie, die sneller verdwijnt dan sneeuw voor de zon op de evenaar. Rare nacht. Dwars lijf. Een week kan beter beginnen. Hoeveel golfbewegingen doorkruisen mijn bestaan en spelen onderlinge spelletjes? Opjagen of afremmen. Compenseren of versterken. Weer een nacht van goed 12 uur achter de kiezen. Had Sammy het bot van gisteren niet dwarsgezeten, had ik het grootste deel ervan waarschijnlijk zonder pauze afgehandeld. Weer dat dwarse. Wat is dat toch?
Prachtige dromen weer. Al merk ik, dat ik ze van de afgelopen dagen door elkaar haal. Allemaal zo groots, veel stromend water op verkeerde plekken en een hoop gezoek. Ik ben nog niet waar ik wezen wil, maar ik heb mijn dromen niet nodig om dat te weten. Zou wel een aardige afwisseling zijn om de droomwereld en werkelijk voor een paar dagen om te wisselen. Denk, dat ik me dan niet hoef te verwonderen over mijn vermoeiheid. Vraag is of ik het met mijn huidige conditie zou weten te trekken. Een beetje triathlon kan aan mijn dromen nog een puntje zuigen.
Ergens heeft het toch effect. Bij het ontwaken stond me de planning voor vandaag helder voor de geest, terwijl ik me daar verder in het geheel niet mee bezig gehouden heb, niet in het hier en nu. Zien wat we er in praktijk van brouwen. Het halve werk is ondanks het magere begin in elk geval al gebeurd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten