Weekend .... en zo verstandig om het niet te vieren. Handig vanwege de ijzel op de auto's en ongetwijfeld ook op de wegen. Of het verder enige nut gaat opleveren, gaan we zien. We wurgen ons verder door onze eigen berg prullaria heen. Het inpakken valt tegen. Zo wel het tempo, als de lol om het te doen. En dan vooral die steeds weer terugkerende combinatie van vragen. "Kan ik er iets mee?" en "Zo ja, wil ik er iets mee?" Blind alles inpakken zou stukken sneller gaan, maar verschuift het probleem alleen naar de toekomst. Dan zie ik weer dozen in een verloren hoek opgestapeld worden voor de vergetelheid.
Doorbijten dus, en daar heb ik overduidelijk niet zo veel trek in. Het idee om enkel de deur achter me dicht te trekken en met niet meer te verkassen dan in mij auto past, had wel wat. Maar dan zijn er al twee auto's, 5 beesten, de wijn .... en ik heb al een plaatsprobleem. Good old backpack times.
Er zit weinig anders op dan door te knagen aan die berg, die voor me ligt. Het is gelukkig geen zee, die ik leeg probeer te scheppen. Het heeft iets eindigs, al is het weinig overzichtelijk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten