De drie koningen zijn terug opweg naar huis. Kerstboom kan afgebroken en opgeruimd. Kribbe weg. Laatste rondslingerende pakpapieren in de kachel. Kaarsenstandaards terug in de vergetelheid en zooi retour op de tafel. Niks geen kerstsfeer tot eind maart dit jaar, want geen boom, geen kribbe, geen pakjes en dus geen papieren, kandelaars mogen blijven en de zooi is niet van tafel geweest. Behalve drie veelkleurige onderzetters voor hete pannen is er de afgelopen feestdagen niks geen zooi bijgekomen. Er is vooral potentieel inpakspul van de lijst verdwenen. Meerdere pakken Hema-kaarsen, een zak theelichtjes en de nodige flessen wijn. Wat er nu is, zal er ook blijven. Qua in te pakken spullen. Dus ....
..... precies, de focus naar karton, krantenpapier en dozen. Plek vrijmaken waar het ingepakte zooitje naar toe kan en dan doen!! Aan den slag!
In theorie dan. In praktijk is het net, alsof ik tegen een dove sta te oreren. En dan eentje die alleen Chinees kan liplezen. Het laat me werkelijk compleet koud. Siberisch, en daar zal het nu echt koud zijn! Als een vliegtuig(je) achter me de voorgevel van het huis zou doorboren, denk ik niet, dat ik er meer aandacht aan zou schenken dan een vluchtige blik en de gedachte "Ook dat nog!", waarna ik mijn jas zou pakken om met de honden te gaan wandelen. Olie en water, de werkelijkheid en ik.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten