Kat in de ziekenboeg. Neem nooit een witte kat als ie ook buiten kan komen. Het gaat ten koste van z'n oren! Toch een niet onbelangrijk onderdeel voor een jagend roofdier. En misschien gaat het 'm wel z'n kop kosten, als het zo doorgaat.
Na jaren van een strikt gescheiden katten- en hondenbuitenleven (Katten 's nachts en honden overdag!) een paar jaar geleden eindelijk aangedurft om katten en honden weer tegelijkertijd buiten te laten. De honden hadden naar mijn idee door dat katten, deze katten geen speeltjes waren waarop gejaagd kon worden. En de katten namen niet meer direct de benen naar de dichtsbijzijnde boom, die voor twee katten net iets te ver weg bleek, als ze een van de honden zagen. Kortom vrijheid, blijheid, saampjes buiten ..... heerlijk in het zonnetje. Dat bleek een vergissing
Het eerste jaar direct rooie oortjes en dat niet van schuine bakken. Verbrande oren en de waarschuwing dat dit tot kanker zou kunnen leiden. Nooit van gehoord, zal dus wel niet zo'n vaart lopen, dacht ik. Hoelang het geduurd heeft, weet ik niet precies, maar het zal een jaar of zes/zeven zijn geweest en de eerste oren zijn er deels vanaf, ondanks het gesmeer met zonnebrandcrêmes. Katten en beschermingsfactor 30+, het is niet het eerste, waar je aan denkt. Het is iets waar de katten bovendien niet op zitten te wachten, als je het zelf niet al vergeet. Maar het kost oren, dat is een ding, dat ik nu kan garanderen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten